پدر نساجی مدرن

غلام صنعتی (1347-1257) از نساجان یزد در قرن دوازدهم و سیزدهم هجری بود. وی پیشگام ماشینی شدن و مدرنیزاسیون این صنعت در یزد شد و کارخانه‌های بزرگ نساجی یزد در قرن سیزدهم به دست او راه‌اندازی شدند. عده‌ای وی را «پدر نساجی مدرن در ایران» می‌خوانند. از کودکی شاگرد علی تقی سلیمانشاهی بود و زود به درجه استادی رسید و صاحب کارخانه و دستگاه شد. وی علاقه و هوش و ابتکاری شگرف در کارهای فنی و ماشینی داشت. در جوانی برای زیارت به کربلا رفت و با سرمایه یکی از بازاریان ایرانی آنجا کارخانه عبا بافی در همان‌جا تأسیس کرد. وی پس از بازگشت به یزد دستگاه‌های قدیمی بافندگی را ماکوپران کرد. او با این تدبیر فنی و تغییر کلیدی ضمن افزایش میزان تولید و کیفیت محصول، زمینه ساز بروز انقلابی در صنایع نساجی یزد شد. غلام صنعتی در سال ۱۳۰۰ با سرمایه امیر خان کوراوغلی نخستین دستگاه بافندگی ماشینی و یک دستگاه مولد برق از آلمان وارد کرد و کارخانه اقبال یزد را به راه انداخت. در سال ۱۳۱۰ دو سال برای کارآموزی و آشنایی با ماشین آلات و خرید دستگاه‌ها به آلمان رفت و با سرمایه حسینعلی هراتی و دیگران دستگاه‌های مورد نیاز را خریداری، وارد، نصب و راه‌اندازی کرد و کارخانه درخشان یزد را هم به راه انداخت. وی از سال ۱۳۲۵ کارخانه سعادت نساجان را با همت خود و با سرمایه و سهام مردمی به راه انداخت و تا آخر عمر خود در سال ۱۳۴۷ مدیر فنی آنجا بود